18 Şubat 2013 Pazartesi

araplar ne demiş

umutsuzluk iki yokluktan biridir insan en iyi kendi yolunda yürüyerek büyür azizim der içimdeki ses ve el ele verir yürürüz.. hem geriye bakmak niye.. kim var ki geride.. insan düşündükleri kadarmış düşünmediğin bi acı ya da mutluluk yokmuş senin için.. bir düşünemesem hallolucak belki her şey. bir aralasam kozamı nefes alsam salıversem boşluğa kanatlarımı.. kendi kanatlarımla bi omuzda konaklamadan uçabileceğimi bi anlasam.. bitecek belki bu omuz davası ..sığınak.. arayışım bu hikayenin ironik tarafı özgür olmaktan çok bağımlı olmaya enerji harcamış olması kelebeğin.. kendi kaderini yaşamakta ötenazi sayılır be güzelim.. tüm gidenlerin ve bir gün gidecek olanların şerfine.. aranıza katıldım.. bana merhaba deyin..